วันอาทิตย์ที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2555

เหตุฟ้องหย่า

ถาม  สามีภริยาเมื่อจดทะเบียนสมรสกันแล้ว  หากประสงค์ที่จะหย่าขาดกับอีกฝ่ายหนึ่งแต่ฝ่ายนั้นไม่ยินยอมที่จะหย่า  คู่สามีภริยาฝ่ายที่ต้องการหย่ากับอีกฝ่ายหนึ่งจะทำการฟ้องหย่าได้หรือไม่อย่างไร? 
ตอบ  การฟ้องหย่าเพราะอีกฝ่ายหนึ่งไม่ยินยอมไปจดทะเบียนหย่าให้นั้น  คู่สามีภริยาที่มีความประสงค์จะหย่าขาดกับอีกฝ่ายหนึ่ง  ต้องได้รับความเสียหายถูกอีกฝ่ายหนึ่งกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งอันเป็นเหตุหย่าตามกฎหมายดังต่อไปนี้  ศาลจึงจะพิพากษาให้สามีภริยาหย่าขาดจากกันได้
ประการแรก  สามีหรือภริยาอุปการะเลี้ยงดู  หรือยกย่องผู้อื่นฉันภริยาหรือสามี  เป็นชู้  หรือมีชู้  หรือร่วมประเวณีกับผู้อื่นเป็นอาจิณ
ประการที่สอง  สามีหรือภริยาประพฤติชั่ว  ไม่ว่าความประพฤติชั่วนั้นจะเป็นความผิดอาญาหรือไม่  ถ้าเป็นเหตุให้อีกฝ่ายหนึ่ง  ได้รับความอับอายขายหน้าอย่างร้ายแรง  ได้รับความดูถูกเกลียดชังเพราะเหตุที่คงเป็นสามีหรือภริยาของฝ่ายที่ประพฤติชั่วอยู่ต่อไป  หรือได้รับความเสียหายหรือเดือดร้อนเกินควรในเมื่อเอาสภาพ  ฐานะและความเป็นอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยามาคำนึงประกอบ
ประการที่สาม  สามีหรือภริยาทำร้าย  หรือทรมานร่างกายหรือจิตใจ  หรือหมิ่นประมาทหรือเหยียดหยามอีกฝ่ายหนึ่ง  หรือบุพการีของอีกฝ่ายหนึ่งทั้งนี้ต้องเป็นการร้ายแรง
ประการที่สี่  สามีหรือภริยาจงใจละทิ้งร้างอีกฝ่ายหนึ่งไปเกินหนึ่งปี
ประการที่ห้า  สามีหรือภริยาต้องคำพิพากษา ถึงที่สุดให้จำคุก  และได้ถูกจำคุกเกินหนึ่งปีในความผิดที่อีกฝ่ายหนึ่งมิได้มีส่วนก่อให้เกิดการกระทำความผิด  หรือยินยอม หรือรู้เห็นเป็นใจในการกระทำความผิดนั้น  และการเป็นสามีภริยากันต่อไปจะเป็นเหตุให้ อีกฝ่ายหนึ่ง  ได้รับความเสียหาย  หรือเดือดร้อนเกินควร
ประการที่หก  สามีและภริยาสมัครใจแยกกันอยู่เพราะเหตุที่ไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้โดยปกติสุขตลอดมาเกินสามปี  หรือแยกกันอยู่ตามคำสั่งของศาลเป็นเวลาเกินสามปี
ประการที่เจ็ด  สามีหรือภริยาถูกศาลสั่งให้เป็นคนสาบสูญ  หรือไปจากภูมิลำเนา  หรือถิ่นที่อยู่ เป็นเวลาเกินสามปี  โดยไม่มีใครทราบแน่ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร
ประการที่แปด  สามีหรือภริยาไม่ให้ความช่วยเหลืออุปการะเลี้ยงดูอีกฝ่ายหนึ่งตามสมควร  หรือทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการที่เป็นสามีหรือภริยากันอย่างร้ายแรง  ทั้งนี้ถ้าการกระทำนั้น ถึงขนาดที่ อีกฝ่ายหนึ่งเดือดร้อนเกินควร  ในเมื่อเอาสภาพ  ฐานะ  และความเป็นอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยามาคำนึงประกอบ
ประการที่เก้า  สามีหรือภริยาวิกลจริตตลอดมาเกินสามปี  และความวิกลจริตนั้นมีลักษณะยากจะหายได้  กับทั้งความวิกลจริตถึงขนาดที่จะทนอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาต่อไปไม่ได้
ประการที่สิบ  สามีหรือภริยาผิดทัณฑ์บนที่ทำให้ไว้ เป็นหนังสือ ในเรื่องความประพฤติ
ประการที่สิบเอ็ด  สามีหรือภริยาเป็นโรคติดต่ออย่างร้ายแรง  อันอาจเป็นภัยแก่อีกฝ่ายหนึ่ง  และ โรคมีลักษณะเรื้อรังไม่มีทางที่จะหายได้
ประการที่สิบสอง  สามีหรือภริยามีสภาพแห่งกาย ทำให้สามีหรือภริยานั้นไม่อาจร่วมประเวณีได้ตลอดกาล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น